Your cart is currently empty!
Tag: asiel
-
Sterke nationale betoging van mensen-zonder-papieren
Verslag door Pietro
Doel bereikt. Gisteren betoogden enkele duizenden mensen in de nationale betoging van de mensen-zonder-papieren. We vertrokken aan het Zuidstation en trokken naar de Dienst Vreemdelingenzaken. Het initiatief ging uit van verschillende groepen, waaronder de Coördinatie van mensen-zonder-papieren, de Voix des sans-papiers, de groep ‘Ebola’ (naar de door Ebola getroffen landen), de mensen-zonder-papieren die in 2009 niet geregulariseerd werden en ook een groep Latino’s.Het doel van de organisatoren was om Belgen, mensen-zonder-papieren en hun steungroepen te verenigen samen met verenigingen, vakbonden, verdedigers van de mensenrechten, studenten, … om samen “neen” te zeggen aan het asielbeleid van Theo Francken. Onder de eisen: regularisatie van alle mensen-zonder-papieren om in te gaan tegen het dubbele discours van de regering die mensen-zonder-papieren criminaliseert om hen te onderscheiden van andere werkenden in ons land, maar tegelijk wordt toegelaten dat deze groep werkenden bijzonder hard wordt uitgebuit om steeds grotere winsten te boeken.
De rechtse regering onder leiding van Michel I spaart niemand: gepensioneerden, werklozen, werkenden, kleinze zelfstandigen en uiteraard ook mensen-zonder-papieren. Zij worden vaak geconfronteerd met enorme uitbuiting, tot slavernij toe, om de zakken van het patronaat te vullen en de arbeidsvoorwaarden en lonen van alle werkenden, los van hun afkomst, naar beneden te trekken in een neerwaartse spiraal.
Op het einde van de betoging aan de Dienst Vreemdelingenzaken waren er toespraken van de organiserende groepen. Er werd gesteld dat de strijd voor de rechten van de mensen-zonder-papieren pas begonnen is. De rechtse regering die de zwakste werkenden wil laten opdraaien voor de crisis moet weg. Niet de vluchtelingen die in de Middellandse Zee omkomen zijn verantwoordelijk voor de crisis, maar wel de bankiers en speculanten.
Militanten van LSP zijn actief in de strijd van de mensen-zonder-papieren. We komen op voor een arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen zodat iedereen een goede job en een degelijk leven kan hebben.
Doorheen strijd is vooruitgang mogelijk voor het lot van de mensen-zonder-papieren die vaak in vreselijke omstandigheden proberen te overleven. Maar het kapitalisme kan niet menselijk gemaakt worden. Enkel de winsten van de grootste bedrijven zijn van tel in dit systeem.
Op basis van dit systeem zullen er altijd vluchtelingen zijn die wegtrekken van oorlog, crisis en armoede. Dat zal blijven leiden tot nieuwe drama’s, zoals de duizenden vluchtelingen die elk jaar in de Middellandse Zee om het leven komen. We hebben nood aan een andere samenleving om een echt vrij verkeer van mensen die dat wensen terwijl ze tegelijk de mogelijkheid hebben om een degelijk leven uit te bouwen in hun land van herkomst.
Foto’s door Nico
Fotoreportage door Collectif Krasnyi
-
Interview met Said van de coördinatie van mensen-zonder-papieren in Brussel
Nationale betoging op 3 mei
Op 3 mei is er in Brussel een nationale betoging van mensen-zonder-papieren. Onder staatssecretaris Theo Francken is er vooral aandacht voor het opdrijven van het aantal uitwijzingen. Om daar voldoende middelen voor te hebben, komt er zelfs een hoge vreemdelingentaks voor elke nieuwkomer. Alsof mensen voor hun plezier vluchten en daarbij hun leven riskeren, onder meer op gammele bootjes op de Middellandse Zee. In het kader van de betoging van 3 mei spraken wij met Said van de coördinatie van mensen-zonder-papieren in Brussel.Interview door Boris Malarme
Van waar komt het initiatief voor de betoging van 3 mei?
“Er zijn verschillende groepen van asielzoekers die zich organiseren. Er zijn de Afghanen die de Begijnhofkerk bezet hielden omdat ze weigeren terug te keren naar zogenaamd veilige zones in Afghanistan. Er is ook de groep ‘2009’ met mensen die bij de regularisatie van 2009 uit de boot vielen. Er is de bezetting ‘Leopold 2’ in Molenbeek. En is de groep ‘Ebola’ met mensen uit de drie landen die het hardste getroffen waren door het ebolavirus. Deze groep houdt een bezetting in Sint-Joost. Verder is er ook nog een groep van vluchtelingen uit Latijns-Amerika. Elke groep heeft zijn specifieke eisen. Zo vraagt de groep ‘Ebola’ een bescherming op humanitaire basis. Deze groepen organiseren nu al twee keer per week acties voor de Dienst Vreemdelingenzaken.
“Onze coördinatie brengt deze initiatieven bijeen maar verenigt ook veel asielzoekers die niet tot een of andere groep behoren. We verenigen rond gemeenschappelijke eisen voor alle mensen-zonder-papieren, in de eerste plaats de eis van een algemene regularisatie van alle mensen-zonder-papieren in België.”
Tijdens de vakbondsconcentraties op het Muntplein of nog op de vakbondsbetoging van 30 maart was er telkens een opmerkelijke aanwezigheid van mensen-zonder-papieren. Jullie nemen deel aan de strijd tegen het asociale beleid van de regering-Michel. Waarom vinden jullie dat belangrijk?
“Met onze coördinatie hebben we delegaties georganiseerd in alle vakbondsbetogingen tegen de regering-Michel I en steunden we de stakingen. We trokken ook met delegaties naar de betogingen tegen de gesloten centra van Vottem en 127bis in Steenokkerzeel. We vertrekken van een analyse van het migratiebeleid in Europa en België, maar we weten dat dit niet losstaat van de algemene politieke context en een algemeen offensief tegen alle werkenden. We zoeken dan ook samenwerking met vakbonden, verenigingen en politieke organisaties om het kamp van de solidariteit te verbreden.
“Het harde asielbeleid van de regering bracht twee mensen-zonder-papieren ertoe om uit wanhoop een einde te maken aan hun leven. Een van hen nam deel aan de acties en was actief in de groep ‘Ebola’. Hij overleed een dag nadat hij zich in brand had gestoken in de lokalen van Fedasil. Het andere slachtoffer pleegde zelfmoord in het gesloten centrum van Merksplas. Hij woonde al 16 jaar in België en ook zijn gezin leefde hier. Toch zat er een tweede poging tot uitwijzing aan te komen.
“De rechtse regering voert een migratiebeleid dat enkel gericht is op hoogopgeleide migranten. Er wordt geen beleid gevoerd waarbij mensen die vluchten voor crisis, oorlog en ellende worden opgevangen. Neen, het rechtse asielbeleid in de EU wil enkel die minderheid aantrekken die voldoende middelen heeft en tegelijk goedkope arbeidskrachten vormt voor de werkgevers. De belasting op nieuwkomers waarbij het indienen van een dossier voortaan 215 euro zal kosten, de toename van het aantal uitwijzingen en het opsluiten van mensen in gevangenissen die gesloten centra worden genoemd, duwen veel mensen in de illegaliteit.
“Het doel van rechts is om de werkende bevolking te verdelen. Dat doen ze door mensen te verplichten tot zwartwerk waarbij aan erg lage lonen wordt gewerkt. Na het werk sluiten mensen-zonder-papieren zich zoveel mogelijk op uit vrees voor politiecontroles. Bij zwartwerk moeten werkgevers geen rekening houden met regels inzake arbeidsduur of verworvenheden die door de arbeidersbeweging zijn afgedwongen. Zwartwerk blijft in de illegale sfeer van het kapitalisme en wordt ook gebruikt om de arbeidsvoorwaarden en lonen van alle werkenden te ondermijnen.”
Wat is het doel van de betoging van 3 mei?
“Het is een eerste betoging van de coördinatie. Het project van 3 mei ontstond door de context van strijd. We willen antwoorden op Theo Francken en de regering die beweren dat de problemen beperkt zijn tot enkele honderden mensen. Er zijn in werkelijkheid meer dan 100.000 mensen-zonder-papieren in België. We hebben de ambitieuze doelstelling om enkele duizenden mensen bijeen te brengen, in de eerste plaats mensen-zonder-papieren zelf. De betoging wil Belgische werkenden sensibiliseren en we willen vooruitgang boeken in de organisatie van onze strijd. Er zijn groepen opgezet in Luik, Antwerpen, Bergen, … Na 3 mei willen we gaan naar een nationale coördinatie van alle bestaande groepen in België.”
Hoe zie jij een oplossing voor het asielprobleem?
“Met de Belgische werkenden kunnen we samen strijden voor een collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen zodat iedereen kan werken en een degelijk leven kan leiden. Met strijd kunnen we vooruitgang bekomen voor de mensen-zonder-papieren in de ergste situaties. Maar het kapitalisme kan niet getemd worden, in dit systeem tellen enkel de winsten van de multinationals. Met dit systeem zullen er altijd mensen zijn die oorlog, crisis en armoede ontvluchten. Het zal blijven leiden tot drama’s zoals de honderden mensen die recent omkwamen op de Middellandse Zee. Enkel een andere samenleving kan zorgen voor een echte vrijheid van beweging voor wie dat wenst maar ook de mogelijkheid om een degelijk leven op te bouwen in het land van herkomst.”
Bedankt voor dit interview. We roepen mee op om deel te nemen aan de betoging van mensen-zonder-papieren op zondag 3 mei om 15u aan het Zuidstation in Brussel.
-
LuxLeaks versus sans-papiers. Klassensysteem in actie
De gevangenis van Steenokkerzeel waar mensen-zonder-papieren worden opgesloten in afwachting van hun deportatie. Mensen die vluchten op zoek naar een betere toekomst worden in een gevangenis gestopt. Grote fraudeurs gaan vrijuit, met hen wil de regering ‘respectvol’ omgaan. (Foto: MediActivista) Het voorstel van de Dienst Vreemdelingenzaken om de politie op vraag van de dienst en zonder toestemming van een rechter een woning te laten betreden om mensen-zonder-papieren op te pakken, vond voorzichtige weerklank bij staatssecretaris Theo Francken (N-VA) en afkeuring bij andere regeringspartijen. Dat een dergelijk voorstel ernstig wordt genomen, is er eigenlijk al ver over.
Als het van de DVZ afhangt, is geen huiszoekingsbevel meer nodig om mensen op te pakken om te deporteren. Rechten die voor iedereen gelden en zelfs door de grondwet bepaald zijn, hoeven toch niet toegepast te worden voor mensen-zonder-papieren, lijkt de redenering te zijn. Voor Theo Francken is dat geen probleem, maar zelfs voor zijn liberale regeringspartners gaat het te ver. Het gaat overigens niet alleen om het betreden van een woning om iemand op te pakken, maar ook om een echte huiszoeking te verrichten. In de media stelde een woordvoerder van DVZ: “Soms vermoeden we dat iemand een geldig paspoort heeft, maar laat hij dat thuis liggen en wil hij er niemand om sturen, zodat hij zijn repatriëring voor zich uit kan schuiven.”
Er zijn heel wat wantoestanden waarbij mensen-zonder-papieren in de val gelokt worden om toch maar het land uitgezet te worden. De nieuwe regering wil meer mensen uitwijzen en dit met minder middelen. Er wordt bespaard door bijvoorbeeld chartervluchten in te zetten via het Europees agentschap dat de buitengrenzen van Europa bewaakt. En er worden ook extra inkomsten gezocht door bijvoorbeeld bij gezinshereniging een taks te vragen.
Een huiszoeking zonder gerechtelijk bevel, een hard deportatiebeleid. Die mensen-zonder-papieren hebben de pech dat ze geen grote fraudeurs zijn die via Luxemburg en andere belastingparadijzen allerhande constructies hebben opgezet om de gemeenschap op te lichten. Dan kunnen ze in het ergste geval nog steeds hun vervolging afkopen, zoals in de diamantzaak Omega Diamonds gebeurde. Terwijl N-VA-staatssecretaris voor fraudebestrijding Elke Sleurs benadrukt dat ze respectvol wil omgaan met fraudeurs, is er bij mensen-zonder-papieren van respect geen sprake. En dan hebben ze vaak nog niets fout gedaan ook. Tenzij vluchten op zoek naar een toekomst tegenwoordig een misdrijf is.
Voor de miljarden van grote bedrijven geldt een systeem van open grenzen, dat geld kan overal naartoe reizen zonder enige beperking. Voor wie geen miljarden heeft, sluit Fort Europa de grenzen en dreigt deportatie. Via Luxemburg worden al jarenlang belastingcadeaus uitgedeeld aan grote bedrijven. Allerhande constructies zorgen ervoor dat de grote bedrijven amper nog belastingen betalen, zo verhuisde Colruyt enkele miljarden naar Luxemburg om op een winst van 87 miljoen euro uiteindelijk amper 5.000 euro belastingen te betalen. De prioriteiten van dit systeem worden helemaal duidelijk als je weet dat het gerecht na de onthullingen van LuxLeaks effectief in actie is geschoten. Maar dan wel om de klokkenluider op te sporen en te vervolgen.
Dit beleid rijdt voor de allerrijksten, de grote bedrijven en de topkapitalisten. Zij krijgen een rode loper uitgerold om hun vrijheid van uitbuiting en winstmaximalisatie optimaal te kunnen benutten. En al wie daarbij in de weg loopt, wordt hard aangepakt. De slachtoffers van het asociale beleid, zowel hier als in de neokoloniale wereld, worden steeds repressiever aangepakt. Tegen dit systeem is verzet noodzakelijk. Uitbuiting en ongelijkheid zijn eigen aan het kapitalisme, de bijhorende repressie om de ongelijkheid in stand te houden en te kunnen vergroten eveneens. Regels en rechten worden aangepast naargelang het de allerrijksten uitkomt. Dit kunnen we veranderen door consequent te strijden tegen het kapitalisme en voor een socialistisch alternatief, een systeem dat vertrekt van de behoeften en noden van de overgrote meerderheid van de bevolking.
