NL Socialisme

Tag: anti-NSV betoging

  • Racisme verzwakt onze strijd. Antifascisten organiseren in verzet

    Betoging tegen extreemrechtse studentenclub NSV vorig jaar in Leuven.

    Het zelfvertrouwen van het Vlaams Belang en allerhande groepen in de marge ervan groeit naarmate de extreemrechtse partij vooruitgaat in verkiezingen en peilingen. Het zorgt voor een toename van incidenten: van de brandstichting in het toekomstig asielcentrum van Bilzen over het brengen van een Hitlergroet in het kamp van Breendonk tot het houden van een seksistische meeting aan de UGent. Er is een gepast antwoord van antifascisten nodig!

    Extreemrechts kan groeien op de algemene afkeer tegenover het gevoerde beleid en de traditionele politici. Dat wordt gekoppeld aan racisme: als er geen collectieve strijd tegen de echte profiteurs is, wordt al gauw een zondebok gevonden bij onder meer migranten. Er is maar één efficiënte manier om dit racisme en de invloed van extreemrechts tegen te gaan: door ons te organiseren rond eisen waarmee de werkenden en hun gezinnen stappen vooruit zetten. Betere sociale bescherming, hogere (minimum-)lonen, meer en betere openbare diensten (vervoer, onderwijs, zorg) of leefbare pensioenen: in de strijd voor al die zaken wordt al gauw duidelijk dat racisme ons niet helpt, maar verzwakt. De achillespees voor het Vlaams Belang is dat de partij scoort op basis van sociaal ongenoegen, maar daar zelf geen antwoord op heeft.

    Laat er trouwens geen illusie over bestaan: als rechts en extreemrechts uithalen naar asielzoekers en migranten, is dat niet om het ‘eigen volk’ meer sociale voordelen te bieden. Het is een opstap om de aanvallen nadien te veralgemenen. Dat zien we met de Vlaamse regering die hard bespaart op zorg, welzijn, cultuur, openbaar vervoer en andere zaken die ook het ‘eigen volk’ treffen. Deze harde besparingsregering draagt volgens VB-voorzitter Van Grieken de stempel van zijn partij. Landen waar extreemrechts aan de macht was, bevestigen dit beeld: zo was de Oostenrijkse FPÖ verantwoordelijk voor aanvallen op de pensioenen en de arbeidsvoorwaarden en ging de Italiaanse Lega over tot massale privatiseringen.

    Onder jongeren is de situatie erg gepolariseerd: groepen als Schild & Vrienden proberen zich op te bouwen en het VB doet dit ook onder eigen naam. Aan de universiteiten investeert de partij in extreemrechtse clubs zoals NSV en KVHV. Een militante basis heropbouwen in Antwerpen, is één van de doelstellingen. De afgelopen maanden kwamen VB-kopstukken als Van Grieken en Van Langenhove al spreken op meetings van NSV en KVHV. Een volgende stap wordt de jaarlijkse betoging van NSV, eind maart in Antwerpen.

    Er is nood aan actief verzet. De afgelopen maanden waren er verschillende acties zoals protest tegen een VB-meeting met Salvini in Antwerpen of nog het protest tegen het seksisme van KVHV aan de UGent. Beide acties waren belangrijk: met het protest tegen Salvini doorprikten we het anti-establishmentimago van het VB dat met Europese subsidies de meest chique zaal van Antwerpen afhuurde en voor de gelegenheid Salvini met een privévliegtuig liet overbrengen. Het protest tegen KVHV aan de UGent was eveneens belangrijk: dit is de studentenclub waaruit Van Langenhove en zijn medestanders voortkomen, een club die bovendien op steun in N-VA-kringen kan rekenen en die zeker na de verkiezingen van mei uit was op wraak nadat ze in het defensief werd geduwd rond het Schild&Vrienden-schandaal. KVHV dacht zich alles te kunnen permitteren, maar is met een seksistische meeting te ver gegaan. Gelukkig was er actief protest om dit voor iedereen duidelijk te maken en om de druk op de universiteit op te voeren.

    Een volgende afspraak is de anti-NSV-betoging in Antwerpen. We namen het initiatief om een antifascistisch actiecomité op te zetten om samen met al wie dit wil van die betoging een succes te maken. In de loop van de komende dagen weten we wellicht de datum voor de haatmars van NSV en dus ook voor de anti-NSV-betoging. Meest waarschijnlijk zijn 19 en 26 maart. Op een ogenblik dat het VB investeert in een hernieuwde jongerenwerking kan het belang van strijdbaar antifascistisch protest niet genoeg benadrukt worden. De inzet is groot, doe mee!

  • Extreem-rechts actief bestrijden. Antifascistische betoging tegen haatmars in Antwerpen in maart 2020!

    Actie tegen Salvini afgelopen maandag in Antwerpen

    Pamflet om een actiecomité op te zetten voor de anti-NSV betoging van maart 2020

    De verkiezingsoverwinning van het Vlaams Belang op 26 mei heeft de deur opengezet voor extreem-rechts om agressiever uit de hoek te komen. De aangebrande maar zogezegd onschuldige moppen tegen migranten zijn een uitslaande brand geworden. De brandstichting in Bilzen begin november is een duidelijke waarschuwing: indien we extreem-rechts niet van antwoord bieden, is het wachten op de eerste slachtoffers.

    In maart 2020 komt deze bende in Antwerpen betogen. NSV, de studentenclub van het VB, houdt elk jaar in afwisselend Gent, Leuven en Antwerpen een haatmars. Onder de aanwezigen leden van Schild&Vrienden, veroordeelde neonazi’s, VB-politici, … Er is telkens een grotere antifascistische betoging. Nu extreem-rechts terug in het offensief gaat, moeten we er zeker staan. De exacte datum en plaats kennen we nog niet, maar we roepen nu al op voor een strijdbare antifascistische betoging.

    Geen ruimte laten

    Extreem-rechts trekt jongeren aan en probeert zich opnieuw op te bouwen. VB-kopstuk Dries Van Langenhove wordt ingezet om studenten en scholieren aan te trekken.

    Daar zal het niet bij blijven: na elke sterke groei van het VB volgden pogingen om met straatgeweld andersdenkenden het zwijgen op te leggen. Na elke grote sprong van het VB volgden meer extreme neonazistische groeperingen. Het is belangrijk dat we ons organiseren en protesteren tegen elke vorm van discriminatie, haat, verdeeldheid en asociaal beleid. We mogen extreem-rechts niet de ruimte laten om zich onder jongeren en op straat op te bouwen. Sterk protest heeft effect: in Griekenland speelde het aanhoudend antifascistisch verzet een belangrijke rol in het terugdringen van Gouden Dageraad, dat uit het parlement is verdwenen en partijkantoren moest verkopen.

    In ons protest moeten we de aandacht vestigen op de echte problemen in onze samenleving. Die worden niet veroorzaakt door vluchtelingen maar door de hebzucht van de superrijken. In een samenleving gekenmerkt door sociale tekorten voor de meerderheid van de bevolking, vindt racisme een vruchtbare voedingsbodem. Het VB maakt daar gebruik van als handelaars in verdeeldheid, met racisme, seksisme, LHBTQI+-fobie, … Zo werpt het zich op als verdediger van de belangen van de rijken, tegenover die van de werkenden, werklozen, studenten of zwakkeren in de samenleving.

    Vals Belang voor werkenden en hun gezinnen

    Voor de verkiezingen probeerde het Vlaams Belang zich voor te stellen als een ‘sociale’ partij die opkomt rond thema’s als pensioenen, wonen, lonen of koopkracht.

    Na 26 mei blijft daar niet veel van over en is er openlijk lof voor het asociale Vlaamse regeerakkoord. In Humo verklaarde VB-voorzitter Van Grieken dat zijn partij de architect is van dat regeerakkoord. Het gaat om een akkoord dat inhakt op de kinderbijslag, De Lijn kapot wil besparen, de woonbonus laat verdwijnen, de energiefactuur niet zal laten dalen en bovendien nieuwe aanvallen inzet op ambtenaren, de culturele sector, het middenveld, nieuwkomers en werklozen. Daar heeft het VB allemaal geen problemen mee, het stoort zich enkel aan het gebrek aan meer pestmaatregelen tegen vluchtelingen.

    Het VB koppelde sociale voordelen voor het ‘eigen volk’ aan harde aanvallen op nieuwkomers. Na de verkiezingen blijven alleen die aanvallen over. En die blijven niet beperkt tot nieuwkomers. Zo vindt Dries Van Langenhove dat er nog meer op de culturele sector moet bespaard worden.

    Wie voorbij de slogans van het Vlaams Belang kijkt, wist al langer dat het sociale masker nergens op sloeg. Zo stemde de partij tegen een Europees minimumloon en werd in ons land voor strengere loonnormen gestemd. In Oostenrijk voerde een regering met extreem-rechts de mogelijkheid van een 12-urenwerkdag in zonder overloon.

    Er is verzet nodig tegen extreem-rechts, maar ook tegen het asociale beleid dat sociale tekorten bij de bevolking opstapelt en een voedingsbodem vormt voor racisme. Om een brand effectief te bestrijden moet je de brandhaard doven. Om verdelende retoriek van extreem-rechts te doorbreken, moeten wij, de 99%, ons organiseren rond sociale eisen waar we allemaal achter staan: voor een degelijk minimum uurloon van €14/u bruto, massale investeringen in gratis en degelijk openbaar vervoer en andere sterke openbare diensten, een minimumpensioen van €1500 en investeringen die cultuur voor iedereen toegankelijk maken. Alles wat ons verdeelt, verzwakt onze strijd.

    Vervoeg een wereld in verzet

    Om in acties en campagnes bredere steun op te bouwen, is er perspectief op echte verandering nodig. Na decennia van neoliberaal ideologisch offensief lijkt het niet gemakkelijk om voor een andere samenleving op te komen. Alles is zodanig geïndividualiseerd dat er geen samenleving meer lijkt te bestaan. Maar het kapitalisme zit zelf in de problemen: het systeem loopt vast in crisissen op alle vlakken, van de economie over het sociale terrein tot de ecologie. Het leidt wereldwijd tot groeiend protest.

    Om betaalbaar wonen, een leefbare planeet, werkende openbare diensten, goede lonen en pensioenen te garanderen, moeten we tegen het kapitalisme ingaan. We moeten opkomen voor een samenleving waarin de meerderheid van de bevolking, de werkenden en hun gezinnen, democratisch beslissen over hoe de aanwezige middelen in de samenleving gebruikt worden in ons belang. Dat is essentieel om alle brandstichters en brandhaarden in de wereld voor eens en voor altijd te stoppen.

  • Antifascisten overtreffen extreemrechts in Leuven

    Op minder dan drie weken voor verkiezingen krijgt het Vlaams Belang van Dries Van Langenhove amper volk op de been…

    Met een beetje vertraging door de regen trokken honderden antifascisten door Leuven in de betoging ‘Undivided against racism’. Er werden slogans tegen extreemrechts geroepen, maar ook voor een sociaal antwoord op de voedingsbodem van extreemrechts. Naast studenten waren er ook syndicalisten uit diverse sectoren, voornamelijk ABVV-militanten maar we zagen ook een groen ACV-jasje. Met Blokbuster en Actief Linkse Studenten voerden we actief campagne voor deze betoging en mobiliseerden we een belangrijk deel van de aanwezigen. Er waren groepen en delegaties van onder meer Solidarity for All, Koerdische organisaties, anarchisten, Comac, internationale studenten, … De politie sprak over 300 aanwezigen, enkele media (zoals Knack) hebben het over 400 betogers. Cijferdiscussies zijn niet het belangrijkste, maar wij dachten dat het op het hoogtepunt van de betoging richting 500 ging met daarin ook de jongeren die onderweg al dan niet tijdelijk een stukje meeliepen in de betoging.

    Bij de aankondiging van het protest werd gevreesd dat extreemrechts dit jaar een grotere mobilisatie op de been zou krijgen. De Nationalistische Studentenvereniging (NSV), de officieuze studentenclub van het Vlaams Belang, betoogt elk jaar in een studentenstad. Doorgaans is dat in de maand maart, maar nu werd opgeschoven naar mei om dichter bij de verkiezingen te vallen. Het zijn bovendien verkiezingen waarin de lokale lijsttrekker voor VB Dries Van Langenhove is. Na de anti-Marrakeshmars en de actie in Ninove begin januari, leek het logisch dat het VB de NSV-betoging in Leuven zou aangrijpen om de troepen te mobiliseren. Dat is niet gebeurd: de media hebben het over een 150-tal aanwezigen op de NSV-betoging waarvoor onder meer VB-voorzitter Van Grieken met een videoboodschap had opgeroepen. Aan de beelden te zien omvat dit een ruime delegatie van Voorpost, de ordedienst van het Vlaams Belang. Traditioneel zijn er ook enkele tientallen meer openlijke neonazi’s op dergelijke NSV-betoging.

    Het Vlaams Belang heeft het niet gemakkelijk in Leuven: bij de gemeenteraadsverkiezingen had de partij geen volledige lijst en een erg pover resultaat. Dries Van Langenhove wilde komende zondag een grote verkiezingsmeeting in Leuven houden, maar heeft deze afgezegd. Het ingeroepen excuus is de betoging tegen seksueel geweld in Antwerpen, maar Van Langenhove is op het ogenblik van die Antwerpse betoging gastspreker op een familiefeest van het Vlaams Belang in Oostende met na de ‘Zuid-Afrikaanse braai’ om 14u30 Van Langenhove als spreker. Blijkbaar was er toch een ander probleem voor de grote verkiezingsmeeting van Dries Van Langenhove in Leuven. Wellicht komt Van Langenhove stilaan tot de vaststelling dat getoeter op sociale media niet automatisch tot mobilisatie op straat leidt?

    In elk geval was de antifascistische betoging een belangrijke overwinning voor al wie zich tegen extreemrechts verzet. Met deze betoging zorgden we ervoor dat het Vlaams Belang zich niet kan positioneren als ‘normale’ partij, maar dat de drempel om bij extreemrechts actief te worden hoog blijft. De stoottroepen van het Vlaams Belang kregen na de succesjes van Ninove en de anti-Marrakeshmars bovendien een opdoffer door de lage opkomst en gebrek aan steun voor hun ‘remigratiemars’ in Leuven. De antifascisten gebruikten de strijdbare optocht tegen racisme en fascisme bovendien om de discussie te voeren over volgende stappen. Op de betoging was er een grote bereidheid tot samenwerking en openheid voor discussie. Wij verdedigden de nood aan gezamenlijke strijd voor wat ons verenigt: klimaat, koopkracht, massale publieke investeringen in openbare diensten (zorg, onderwijs, infrastructuur, sociale huisvesting, …). Doorheen die strijd kunnen we de inzet van ‘system change’ concretiseren met de eisen die we verdedigen. We zullen niet zomaar tot fundamentele verandering komen, dat vergt de opbouw van een krachtsverhouding en van een programma voor maatschappijverandering. Met ons socialistisch alternatief willen we daar een rol in spelen. Doe mee!

    Foto’s door Liesbeth:
    [embed-google-photos-album https://photos.app.goo.gl/f2x6YUotbjFnDyGg7]

  • 9 mei: “Undivided against racism” in Leuven. Protesteer mee tegen extreemrechts!

    Op een sociaal bloedbad gecreëerd door de winsthonger van enkelen vindt extreemrechts een vruchtbare voedingsbodem voor verdeeldheid, racisme en een dehumaniserend discours. Het Vlaams Belang had het door de sterke groei van N-VA de afgelopen jaren moeilijk. Maar de partij doet er alles aan om terug te komen. Er was al vooruitgang bij de lokale verkiezingen van oktober en nu hoopt het VB hetzelfde te doen in de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen.

    Artikel door Sander (Dendermonde) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Het VB moet zich regelmatig distantiëren na incidenten met leden en kandidaten. Laatst nog dook er een foto op van de Hasseltse VB-voorzitster Katrina Langlet die een Hitler-groet bracht. De partijleiding kondigt telkens aan dat zoiets niet kan, maar sancties volgen er nooit. Meer nog: neofascistische figuren uit groepen als Schild & Vrienden zijn meer dan welkom. Dries Van Langenhove werd niet alleen lijsttrekker voor het VB in Vlaams Brabant, maar wordt ook ingezet voor de online campagnes van de partij. De studenten van het VB, de NSV (Nationalistische Studentenvereniging), mochten in maart hun racistische praat in De Zevende Dag op televisie brengen. Van Langenhove, die uit het rechtse KVHV komt, wordt regelmatig opgevoerd in de media.

    Dat het Vlaams Belang zou terugkeren, hebben wij tien jaar geleden al voorspeld. Alle regeringen sinds het uitbreken van de crisis in 2008 schoven de gevolgen ervan door naar de werkende bevolking terwijl de 1% rijksten belastingverlagingen en andere voordelen toegestopt kregen. Met N-VA in de regering werd de vennootschapsbelasting verlaagd, de pensioenleeftijd opgetrokken, de levensduurte swingt de pan uit, gewone werkenden zien hun elektriciteitsfactuur fors stijgen, … Terwijl de economische top de winsten telt, hebben meer en meer mensen het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. N-VA beweerde dat het besparingsbeleid nodig was om de begroting op orde te stellen, maar nu blijkt het tekort nog steeds ruim 8 miljard te bedragen! N-VA wil de coalitie waar ze in december met slaande deuren uit stapte, na 26 mei verderzetten maar dan met Jambon als premier. De inzet: keihard blijven besparen op onze kap.

    Het Vlaams Belang probeert de frustratie die velen voelen als gevolg van hun economische situatie te kanaliseren in haat tegenover migranten. In plaats van zich te richten tegen de superrijken, worden vluchtelingen, migranten en andere armen geviseerd. Ondertussen wordt met geen woord gerept over de oorzaken van migratie.

    Het VB probeert zich een sociaal masker aan te meten, maar is allesbehalve een sociale partij. In het Europees Parlement stemde de partij tegen een verhoging van het minimumloon, de loonwet van 1996 om onze lonen op dieet te zetten werd destijds mee goedgekeurd door het toenmalige Vlaams Blok. De wet om jacht op langdurig zieken op te voeren onder De Block werd eveneens gesteund. In 2011 stemde het VB voor een militaire interventie in Libië en in 2014 voor interventies in Syrië en Irak. Militaire interventies vergroten de problemen in die landen en liggen mee aan de oorzaak van vluchtelingenstromen en ellende. In deze verkiezingscampagne is het VB onder meer voorstander van een versnelde afbouw van werkloosheidsuitkeringen, afbouw van brugpensioen, afbouw van de koppeling tussen loon en anciënniteit, …

    Extreemrechts vertrekt van een antisyndicale houding. Het verdeelt de werkende bevolking om de belangen van de superrijken te verdedigen. Vakbonden zijn daar een obstakel voor. Vandaar verschillende pogingen van onder meer Dries Van Langenhove om stakersposten te intimideren. VB-voorzitter Van Grieken deed in 2014 hetzelfde uit protest tegen de stakingen tegen het asociale beleid van Michel I. Extreemrechts heeft er de krachten niet voor, maar zou niet aarzelen om net als de fascisten destijds met geweld de arbeidersbeweging aan te vallen om de winsten van de rijken te beschermen.

    Toen de N-VA in december probeerde om een langgerekte kiescampagne rond migratie tot stand te brengen, speelde het Vlaams Belang daar handig op in. De ‘Mars tegen Marrakesh’ in december was de grootste extreemrechtse betoging sinds lange tijd. Helaas was het tegenprotest kleiner, wat het zelfvertrouwen van het VB verder versterkte. Vorig jaar organiseerde NSV een betoging voor apartheid in Zuid-Afrika. Dankzij steun van Schild & Vrienden was de opkomst opnieuw groter dan op de eerdere jaarlijkse NSV-betogingen. Gelukkig was de antifascistische tegenbetoging op initiatief van Blokbuster en ALS nog steeds dubbel zo groot.

    Dit jaar verzamelt NSV op 9 mei in Leuven. Er wordt betoogd voor “remigratie”, wat neerkomt op het gewelddadig uitzetten van al wie hier volgens hen niet thuishoort. Dit is uiteraard onmenselijk en het biedt bovendien geen antwoord op de redenen waarom mensen vluchten. Maar dat doet er voor extreemrechts allemaal niet toe: het wil vlak voor de verkiezingen angst en haat tegen migranten op de agenda zetten.

    Er is een tegenbetoging onder de naam “Undivided against racism” gesteund door verschillende organisaties, waaronder Blokbuster en ALS. In de oproep staat onder meer: “Extreemrechts teert op sociale problemen en ontevredenheid, maar ze hebben hier geen oplossingen voor: niet voor oorlog, niet voor armoede, niet voor klimaatverandering en niet voor sociale problemen zoals werkloosheid, dakloosheid, lage lonen en lage pensioenen. Om deze redenen komen wij op straat. Niet enkel tegen discriminatie, maar ook voor een samenleving die tegemoetkomt aan de noden van iedereen.”

    Wij komen op voor een samenleving waarin iedereen de kans krijgt om op te groeien in vrede, voorspoed en vrij van eender welke vorm van onderdrukking. Daartoe is een breuk met het kapitalisme nodig en moeten we de sleutelsectoren van de economie op democratische wijze in handen nemen. Door de beschikbare rijkdom in een democratische geplande economie in te zetten voor de behoeften en noden van de volledige bevolking, ontnemen we extreemrechts de basis om racistische en andere verdeeldheid te versterken.

    Donderdag 9 mei 19u30 Martelarenplein Leuven – Facebook evenement

  • 9 mei: ‘Undivided Against Racism’ in Leuven

    SAMEN TEGEN RACISME, SEKSISME EN ASOCIAAL BELEID: JOBS, GEEN RACISME!

    Een extreemrechtse aanslag in Nieuw-Zeeland kostte 50 mensen het leven. De dader was geïnspireerd door de Noorse terrorist Anders Breivik en was actief op allerhande extreemrechtse websites en discussiefora. Van ‘edgy memes’ tot bloedige moorden, bleek slechts een kleine stap. In Nederland won de extreemrechtse populist Thierry Baudet de verkiezingen. Dat hij geen moeite doet om zijn racisme en seksisme te verbergen, is tekenend voor het zelfvertrouwen van extreemrechts.

    Ook bij ons was er vorig jaar veel aandacht voor extreemrechtse chatgroepen op het internet. Die waren georganiseerd in onder meer de groep Schild & Vrienden, die zich niet beperkte tot het internet maar ook tot activiteiten en gewelddaden overging. Enkele jongeren die daarbij betrokken waren, staan straks op kieslijsten van Vlaams Belang (zoals Dries Van Langenhove) of zijn nog steeds actief bij N-VA. De racistische of openlijk fascistische memes werden afgedaan als onschuldige ‘humor’.

    Extreemrechts probeert zich sterker te organiseren. Eind vorig jaar was er de mars tegen Marrakech met ruim 5.500 aanwezigen. Het Vlaams Belang richt zich specifiek op jongeren, zowel scholieren als studenten. Een reeks avonden onder de noemer ‘Schild en Pint’ trok telkens een groot aantal jongeren aan. Leerkrachten gaven in diverse media aan dat ze regelmatig op extreemrechtse sympathieën onder hun leerlingen botsen. Internetgroepen versterken deze radicalisering.

    Het Vlaams Belang wil hierop meesurfen om zo het uitgedunde partijkader terug op te bouwen. Daarom werd niet getwijfeld om Dries Van Langenhove in te lijven en een parlementair zitje aan te bieden. Midden maart nodigde Filip Dewinter de Britse straatvechter Tommy Robinson uit om zijn eigen kiescampagne op gang te trekken.

    Strijd tegen racisme en extreemrechts blijft meer dan nodig. Als extreemrechts zich ook buiten het internet kan organiseren, aarzelt het niet om tot geweld of intimidatie over te gaan. Daarom organiseren wij wanneer mogelijk steeds een tegenbetoging als bijvoorbeeld de extreemrechtse studenten van NSV in een studentenstad betogen. Dit jaar liet NSV op zich wachten, mogelijk om dichter bij de verkiezingen te vallen? Er is een betoging op 9 mei in Leuven. Wij roepen op om daartegen te protesteren en geen ruimte aan extreemrechts te laten.

    De mars tegen Marrakech in december toonde het gevaar. Bovendien zal het VB in vergelijking met de verkiezingen van 2014 vooruit gaan: toen stond de partij op een historisch dieptepunt. Een systeem dat leidt tot steeds meer tekorten heeft verdeeldheid nodig. Racisme, seksisme en homofobie zitten in het kapitalisme ingebakken. Om er een einde aan te maken, moeten we ons tegen het systeem richten. In onze strijd voor een andere samenleving is alles wat ons verdeelt een obstakel. Racisme verzwakt onze strijd voor hogere lonen en meer openbare diensten. Het is dan ook in het belang van de hele arbeidersbeweging dat we actief ingaan tegen deze verdeeldheid.

     

    Oproep platform Undivided Against Racism

    Op 9 mei houdt NSV! (Nationalistische Studenten Vereniging) hun jaarlijkse betoging opnieuw in Leuven. Deze groep, de onofficiële studentenafdeling van het Vlaams Belang, is een racistische, seksistische en islamofobe organisatie. Een deel van hun leden kan je ook terugvinden in de neofascistische Schild & Vrienden, waarvan oprichter Dries Van Langenhove de verkiezingslijst van Vlaams Belang Vlaams-Brabant trekt. De ideologie van extreemrechts wint de laatste jaren in aandeel en gelijk hiermee neemt hun agressie toe: de aanslag op de moskee in Christchurch was geen geïsoleerde gebeurtenis.

    Wij van Undivided Against Racism gaan deze rechtse betoging niet zomaar laten voorbijgaan. We laten niet toe dat zij en hun ideeën genormaliseerd worden. Hun verdelende zogenaamde oplossingen blijven niet onbeantwoord. Op dezelfde dag organiseren wij een betoging in solidariteit met iedereen die in de ogen van extreemrechts minderwaardig is: migranten en vluchtelingen (of ze nu vluchten van oorlog, armoede of klimaatverandering, of ze papieren hebben of niet), moslims (in België of elders), met arme mensen, gekleurde mensen, mensen met een beperking, vrouwen en LGBTQ+.

    Extreemrechts teert op sociale problemen en ontevredenheid, maar ze hebben hier geen oplossingen voor: niet voor oorlog, niet voor armoede, niet voor klimaatverandering en niet voor sociale problemen zoals werkloosheid, dakloosheid, lage lonen en lage pensioenen. Om deze redenen komen wij op straat. Niet enkel tegen discriminatie, maar ook voor een samenleving die tegemoetkomt aan de noden van iedereen.

    In samenwerking met:
    LAG – Leuven Anarchist Group
    Leuven Feminist Society
    LSP – Left Socialist Party (Links Socialistische Partij)
    PVDA – Partij van de Arbeid
    COMAC
    Jong Groen
    IDSP – Intercultural Democratic Student Platform
    IMSAL – International Muslim Student Association of Leuven
    DiEM25 – Democracy in Europe Movement 2025
    Europese Lente
    ALS – Active Left Students (Actief Linkse Studenten)
    Blokbuster
    ROSA – Resistance against Oppression Sexism and Austerity (Reageer tegen Onderdrukking Seksisme en Asociaal Beleid)
    Syndicalisten TEGEN Fascisme (Union Members Against Fascism)
    Solidarity for All

    Wanneer?
    Donderdag 9 mei, om 19:30

    Waar?
    Martelarenplein, aan het station van Leuven

    Facebook-evenement

  • Dreiging van extreemrechts beantwoorden met massamobilisatie

    Eerste afspraak: anti-NSV betoging in Leuven

    Anti-NSV betoging in Gent op 22 maart vorig jaar. (Foto: Liesbeth)

    De betoging tegen het Marrakesh-pact op 16 december was de grootste mobilisatie van extreemrechts in België sinds decennia. De politie had het over 5.500 deelnemers. Voorpost, NSV, KVHV, Schild & Vrienden en Vlaams Belang riepen hiervoor samen op. Alleen al die samenwerking moet ons verontrusten. Het werd bovendien doorgezet met een betoging in Ninove op 3 januari met meer dan duizend aanwezigen. Dit is een ernstige waarschuwing: een sterk links alternatief is nodig om een verdere doorbraak van extreemrechts te verhinderen. Zeker in een context van sociale onrust, politieke en economische crisis, en een ontluikende klimaatcrisis.

    Artikel door Jonas (Antwerpen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

    Marrakesh-pact: N-VA maakt extreemrechts terug groot

    Aanleiding voor de betoging was het veelbesproken Marrakesh-pact, een niet-bindend pact dat door de VN werd goedgekeurd, maar dat weinig effectieve gevolgen zal kennen. Het pact bestaat uit 23 ‘doelstellingen’, vooral om overal ter wereld een gelijksoortige behandeling van migratie te verkrijgen. Het gaat vooral over het herbevestigen van de al bestaande mensenrechten en een verdere oproep tot internationale samenwerking rond migratie. Hiertegen werd, zeker in Oost-Europa, veel protest aangetekend. Uiteindelijk werd het pact door 152 landen geratificeerd, 5 landen stemden tegen (VS, Hongarije, Tsjechië, Polen en Israël) en 12 landen (waaronder Oostenrijk, Bulgarije en Italië) onthielden zich.

    N-VA greep de kwestie aan om het publieke debat volledig op migratie te richten. De partij stapte er zelfs voor uit de regering na wat politiek theater. De regering werd opgeofferd in het belang van eigen politiek gewin. Dit moest de hernieuwde groei van extreemrechts in de gemeenteraadsverkiezingen stoppen. Eerder deed N-VA er alles aan om een permanent verblijf in België moeilijker te maken, onder meer door de verhoging van de ‘dossierkost’ voor verblijfsvergunningen (van 50 naar 200 euro), het samenwerken met dictatoriale regimes zoals dat van Soedan om vluchtelingen terug te sturen, … Enkel wie de juiste religie, partijconnecties en voldoende cash op tafel kon leggen, kreeg gemakkelijk toegang. Zo bleek uit het schandaal rond humanitaire visa.

    In een context van tegenvallende economische groei, begrotingstekorten en aankomende verkiezingen is het voor N-VA interessanter om de pijlen te richten op vluchtelingen, dan met het eigen sociaaleconomisch programma uit te pakken. Dit opent meteen mogelijkheden voor extreemrechts. ‘Wanneer twee honden vechten om een been, loopt de derde ermee heen’, moet het Vlaams Belang gedacht hebben toen Michel en de N-VA elkaar bekampten rond het migratiepact.

    De mars tegen Marrakesh op 16 december was daar een uitdrukking van. Alles wat extreemrechts is, kwam bijeen in Brussel. De opkomst was groot: de politie telde 5.500 betogers. De tegenactie, op initiatief van verschillende verenigingen waaronder enkele vakbondscentrales, was met 2.000 aanwezigen een pak kleiner. Extreemrechts voelt zich gesterkt. Dat zagen we met de betoging in Ninove op 3 januari naar aanleiding van de installatie van de gemeenteraad. De nieuwe ‘ster’ van extreemrechts, de neonazi Dries Van Langenhove, aarzelde nadien niet om te provoceren op een klimaatbetoging waar hij voor kernenergie pleitte. Een Pano-reportage volstaat niet om extreemrechts te stoppen: Van Langenhove is door het Vlaams Belang al opgepikt om in het parlement te zetelen.

    Volgende afspraak van extreemrechts: NSV-betoging in Leuven?

    Een groter zelfvertrouwen van extreemrechts kan leiden tot fysiek geweld op andersdenkenden, migranten, iedereen die er niet ‘Vlaams’ genoeg uitziet of al wie zich links en syndicaal engageert. We mogen niet toelaten dat extreemrechts de straten inneemt. Antifascistisch verzet is nodig!

    De volgende afspraak van extreemrechts wordt wellicht de NSV-betoging in Leuven. De Nationalistische Studentenvereniging (NSV) stond de voorbije jaren net als moederpartij Vlaams Belang onder druk. Vorig jaar was het onzeker of de jaarlijkse haatmars in een studentenstad nog zou plaatsvinden. Gesteund door Schild & Vrienden gebeurde dit uiteindelijk toch in Gent. Nu ‘eindbaas’ Van Langenhove van Schild & Vrienden lijsttrekker van het VB is in Vlaams-Brabant, kan de NSV-betoging in Leuven aan belang winnen. Een exacte datum is er nog niet, 14 en 21 maart behoren tot de mogelijkheden. We mogen dit niet laten passeren zonder een sterke antifascistische tegenbetoging. Schild & Vrienden beperkt zich niet tot racistische en nazistische memes in chatboxen, de organisatie is actief met provocaties tegen vakbondsmilitanten en andersdenkenden. De vakbonden moeten een rol spelen in het verzet tegen extreemrechts!

    Welk antwoord op extreemrechtse mobilisaties?

    LSP roept al sinds de jaren 1990 consequent op tot mobilisaties tegen extreemrechts, tegen haat en verdeeldheid. Begin jaren 1990 lagen we aan de basis van de campagne Blokbuster waarmee we honderden jongeren en werkenden organiseerden en mobiliseerden na ‘zwarte zondag’ (24 november 1991, de eerste grote verkiezingsdoorbraak van het Vlaams Blok). De slogan die we steeds gebruikten, was ‘jobs, geen racisme.’

    Antifascistische acties zijn belangrijk om te vermijden dat extreemrechts de openbare ruimte kan inpalmen. Als het daartoe in staat is, gaat extreemrechts steeds een stap verder met intimidatie en geweld. We moeten onze acties aangrijpen om te antwoorden op de haat en verdeeldheid van extreemrechts. In een context van harde besparingen en dalende levensstandaard voor de werkenden en hun gezinnen, kan extreemrechts ingang vinden met de boodschap dat dit de schuld is van migranten. Door te wijzen op de echte verantwoordelijken voor de sociale problemen, de 1% rijksten, kunnen we dit ondermijnen en bouwen aan actieve strijd rond een programma dat de 99% verenigt.

    Een probleem voor de antifascistische mobilisaties is dat er amper iets van antiracistische werking bestaat binnen de vakbonden. Er heerst daar wat schrik om leden te vervreemden, maar de arbeidersklasse is op haar sterkst als ze onverdeeld is. Het is dus ook in het belang van de vakbonden om de strijd te versterken. Eisen als 14 euro per uur minimumloon, een minimumpensioen van 1500 euro per maand, arbeidsduurvermindering, gelijk loon voor gelijk werk, … verenigen ons. Het is een goede stap in de richting van bredere en verdergaande maatregelen waarmee we racisme kunnen stoppen.

    Laten we samen strijden tegen alle vormen van besparingen en verdeeldheid. Een strijdbare mobilisatie met sociale eisen is het beste antwoord op extreemrechts. Het hernieuwde offensief van extreemrechts de afgelopen weken maakt dat de inzet groot is. Mobiliseer mee naar de anti-NSV betoging, sluit je aan bij ALS, Blokbuster of LSP en ga mee met ons in verzet voor een socialistische toekomst.

  • Antifascisten organiseren tegen extreemrechts offensief! Anti-NSV betoging in Leuven in maart!

    Betoging tegen de haatmars van NSV vorig jaar in Gent. Foto: Liesbeth

    Extreemrechts gaat in het offensief. De ‘Mars tegen Marrakech’ van 16 december was de grootste extreemrechtse betoging in ons land in jaren. Het werd gevolgd door een betoging in Ninove op 3 januari met opnieuw meer dan 1.000 aanwezigen. Telkens kwam het initiatief van het Vlaams Belang en het in september nog als neonazistisch ontmaskerde Schild&Vrienden. Telkens werd de mobilisatie versterkt door de opstelling van N-VA: Francken gaf expliciete steun aan de ‘Mars tegen Marrakech’ en in Ninove werd een N-VA’er die een coalitie zonder extreemrechts mogelijk maakte meteen uit de partij gezet. Die sanctie werd voorheen niet bovengehaald tegen leden van Schild&Vrienden in N-VA.

    Als extreemrechts een groter zelfvertrouwen heeft, dan leidt dit steeds tot geweld tegen andersdenkenden. De mobilisaties van extreemrechts zijn nog beperkt, zeker in vergelijking met vakbondsbetogingen of de klimaatmars, maar ze worden groter. Als we daar niet op reageren, dan zal extreemrechts proberen om al wie er anders uitziet of anders denkt het zwijgen op te leggen. We mogen dat niet laten gebeuren! Actief verzet is nodig.

    Om het niet over haar rampzalig asociaal beleid inzake koopkracht of pensioenen te moeten hebben, vestigde N-VA alle aandacht op het niet-bindend en bijzonder vaag Migratiepact. Het doel was duidelijk: het publieke debat volledig op vluchtelingen en afkeer ertegen richten. Zo hoopt N-VA de verkiezingen van mei te winnen. Het onderliggende ongenoegen bij brede lagen van de bevolking rond de dalende koopkracht (denk aan de gele hesjes) of de klimaatramp (met onder meer de grote klimaatmars van december) wordt genegeerd en afgeleid. Nochtans zijn het niet de vluchtelingen die aan onze sociale zekerheid prutsen of die weigeren om ernstige klimaatmaatregelen te nemen: dat gebeurt door de gevestigde politici die de belangen van de grote bedrijven verdedigen. Rechts beweert dat vluchtelingen onze welvaart bedreigen, terwijl deze dreiging veroorzaakt wordt door de inhaligheid van de 1% rijksten. Het beleid van oorlog en neokoloniale plundering, dat verdedigd wordt door rechts en extreemrechts (herinner de slogan ‘Handjes kappen, de Congo is van ons’ van Schild&Vrienden), is de oorzaak van de vluchtelingencrisis. In die hoek vinden we de oorzaak, niet de oplossing.

    Tien jaar na de recessie van 2008 dreigt een nieuwe economische crisis. Ondertussen raakte het systeem steeds meer gediscrediteerd. Na jaren van besparen is er onder de werkenden en hun gezinnen geen vertrouwen in een betere toekomst. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er politieke instabiliteit is en dat populisten als Trump of Bolsonaro daarop inspelen. Met een retoriek van verdeeldheid en het zoeken van zondebokken hebben de gevestigde partijen het extreemrechts wel erg gemakkelijk gemaakt. Dit betekent niet dat brede lagen van de bevolking ‘rechtser’ geworden zijn. Er is geen brede steun voor een beleid van sociale afbraak om cadeaus aan de grote bedrijven uit te delen. De jarenlang opgeklopte verdeeldheid tegen migranten moeten we beantwoorden door samen op te komen voor sociale vooruitgang: hogere lonen, meer openbare diensten, betaalbare huisvesting, leefbare uitkeringen.

    Er zal ongetwijfeld geprobeerd worden om de alliantie van Vlaams Belang, Schild&Vrienden, NSV en KVHV die aan de basis lag van de ‘Mars tegen Marrakech’ en de betoging in Ninove verder te zetten. De jaarlijkse haatmars van NSV (Nationalistische Studentenvereniging) in studentensteden stond onder druk en leek zelfs te verdwijnen. Daar kan dit jaar verandering in komen als NSV erin slaagt zijn partners mee te krijgen voor een betoging in Leuven. De afgelopen jaren was de anti-NSV betoging telkens een pak groter dan wat extreemrechts op de been kreeg. Om daar ook dit jaar in te slagen, zal een stevige campagne nodig zijn.

    De vakbonden hebben daar een rol in te spelen. Zij vormen de grootste sociale kracht in het land. Als extreemrechts sterker wordt, is dit een bedreiging voor al wie ingaat tegen het besparingsbeleid. Schild&Vrienden maakte dit al duidelijk door stakersposten te intimideren en in te breken in het ABVV-lokaal in Gent om een vlag te stelen. Dit is geen toeval: een offensieve strijd rond eisen als een minimumloon van 14 euro per uur, minimumpensioen van 1.500 euro per maand, arbeidsduurvermindering tot 30 uur per week zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen, een massaal programma van publieke investeringen in infrastructuur en diensten, … maakt immers duidelijk dat de verantwoordelijkheid voor onze dalende levensstandaard niet bij vluchtelingen ligt, maar bij de inhaligheid van de superrijke elite. Extreemrechts stelt zich voor als iets nieuw, radicaal en buiten het systeem. Zo kan het inspelen op ongenoegen onder de bevolking. Nochtans staat het voor het verderzetten en opvoeren van de huidige orde en de chaos ervan.

    Racisme, seksisme en homofobie zijn obstakels in onze strijd voor een andere samenleving. We mogen er geen ruimte aan laten. Daarom roepen we op tot mobilisatie tegen extreemrechts. De NSV-betoging die in maart in Leuven zal plaatsvinden – de exacte datum wordt pas later bekend – is een volgende afspraak voor extreemrechts. We mogen dit niet laten passeren. Blokbuster roept iedereen op om aan een anti-NSV betoging te bouwen waarmee we duidelijk maken dat jongeren de neonazistische nonsens van Schild&Vrienden niet aanvaarden en dat werkenden zich niet laten verdelen.

    Om van de anti-NSV betoging een succes te maken, hebben we iedereen nodig. Wij willen de mobilisatiecampagne nu al opstarten zodat de antifascisten niet opnieuw voor een verrassing komen te staan zoals met de anti-Marrakechmars of de betoging in Ninove. We pleiten voor een strijdbare antifascistische betoging met verenigende sociale eisen tegen alles wat ons verdeelt. Werk met ons mee, contacteer ons!

  • Mars tegen racisme. “Stop racisme, stop seksisme: één strijd. Internationale solidariteit.”

    Foto: Jean-Marie Versyp

    Gisteren trok een levendige mars tegen racisme door de straten van Gent. Amper twee weken na de grote mars tegen seksisme volgde een nieuwe belangrijke actie. Extreemrechts kwam immers op straat voor apartheid: van de 18.000 doden die jaarlijks vallen onder het geweld in Zuid-Afrika herdacht extreemrechts de 70 blanke boeren. Enkel de blanke slachtoffers zijn van tel. “Uiteraard zijn we meer begaan met blanke Afrikanen,” stelde een NSV-verantwoordelijke in studentenblad Veto. Een strijdbare betoging tegen racisme was noodzakelijk.

    De mars tegen seksisme van 8 maart, de provocaties door extreemrechts de afgelopen weken en een intensieve campagne door de Actief Linkse Studenten en Scholieren (ALS) deden de mars tegen racisme aangroeien. Met 500 aanwezigen werden onze verwachtingen overtroffen. Bovendien bevestigden we de traditie van een opkomst die meer dan dubbel zo hoog is als bij extreemrechts. De mars tegen racisme was erg levendig. De slogans weerklonken luid: “Stop racisme, stop seksisme: één strijd. Internationale solidariteit”, “Er is genoeg, genoeg, genoeg voor iedereen. Herverdeel en wel meteen”, “Black and white, unite and fight”, … Voor en na de betoging waren er toespraken door vertegenwoordigers van ALS, campagne ROSA en Blokbuster. We willen niet alleen betogen, maar de dynamiek van zo’n collectieve actie ook aangrijpen om inhoudelijke discussie aan te gaan. Hoe kunnen we racisme stoppen? Hoe kunnen we bouwen aan een andere samenleving en hoe zien we dat?

    We weten dat het thema van de extreemrechtse haatmars slechts een excuus is om de straten in te palmen. Maar we grepen de gelegenheid van hun apartheidsoptocht toch aan om in te gaan op de situatie in Zuid-Afrika. Dat gebeurde in enkele speeches en ook in een videoboodschap van de Workers and Socialist Party (WASP) in Zuid-Afrika om onze mars tegen racisme te ondersteunen. Het vele geweld in Zuid-Afrika gebeurt in een context van extreme ongelijkheid en uitzichtloosheid voor brede lagen van de bevolking. Die ongelijkheid aanpakken, is de enige manier om het geweld tegen alle slachtoffers te stoppen.

    Langs de kant van de Nationalistische Studentenvereniging (NSV) waren er volgens onze bronnen ter plaatse tussen de 200 en de 215 aanwezigen. De oude extreemrechtse NSV kwam de voorbije jaren in de verdrukking, onder meer door de opkomst van ‘nieuw’ rechtse krachten. Na de afgang van vorig jaar, toen NSV met nog geen 100 mensen op straat kwam, waren ze dit jaar terug met iets meer. Dat was onder meer toe te schrijven aan de aanwezigheid van ‘Schild & Vrienden’, die daarmee duidelijk maakte dat ‘nieuw rechts’ voor dezelfde oude smeerlapperij staat. Op de groepsfoto van deze club bij aanvang van de NSV-betoging telde het Anti-Fascistisch Front een 60-tal hoofdzakelijk mannen (de zowat enige vrouw mocht de foto nemen…). Onder de aanwezigen op de NSV-betoging waren er overigens heel wat leden van N-VA die broederlijk opstapten naast Vlaams Belangers en diverse Hitler-vereerders die steeds van de partij zijn op zo’n haatmars.

    Tegenover racisme en extreemrechts is een alternatief nodig. Het kapitalisme leidt tot steeds meer ongelijkheid en alle bijhorende spanningen. Racisme en verdeeldheid zijn daar uitdrukkingen van. Het establishment staat niet voor een beleid dat antwoorden biedt op sociale tekorten of oorlog, maar discussieert net over hoe die tekorten kunnen opgevoerd worden. Twee jaar na de aanslagen in Brussel wordt geprobeerd om een miljardenaankoop voor oorlogstuig erdoor te krijgen. Voor gevechtsvliegtuigen die bijdragen aan oorlog en ellende zijn er middelen, voor onderwijs, huisvesting of pensioenen niet. Dat vat het huidige beleid samen. Om het asociale beleid toe te dekken, wordt naar racisme en verdeeldheid teruggegrepen. Francken criminaliseert vluchtelingen. N-VA-voorzitter De Wever mist geen kans om over hoofddoeken of boerkini’s te praten, zolang het maar niet moet gaan over pakweg het feit dat recent een dakloze in zijn stad is doodgevroren.

    Racisme en verdeeldheid zijn een obstakel in onze strijd voor jobs, huisvesting, openbare diensten, … omdat het de 99% onderling verdeelt wat de strijd tegen de superrijken verzwakt. Met actieve mobilisaties zoals gisteren willen we daar tegenin gaan en een alternatief van solidariteit naar voor schuiven. Solidariteit heeft een doel: samen vechten tegen het asociale beleid van deze regering en voor een toekomst zonder oorlog en neokoloniale plunderingen zodat mensen niet moeten vluchten, zonder die explosie van ongelijkheid die zoveel sociale problemen met zich meebrengt – zoals het geweld in Zuid-Afrika, maar een toekomst afgestemd op de noden en behoeften van de meerderheid van de bevolking.

    Zoals Fred Hampton van de Amerikaanse beweging Black Panthers destijds opmerkte: “Je kan vuur niet met vuur bestrijden. Je moet vuur met water bestrijden. We zullen racisme met solidariteit bestrijden. We bestrijden het kapitalisme niet met zwart kapitalisme. We bestrijden kapitalisme met socialisme.”

    Video door Mario:

    Een reeks foto’s door Jean-Marie:
    Mars tegen racisme // Foto's door Jean-Marie

    Een reeks foto’s door Liesbeth:
    Mars tegen racisme // Foto's door Liesbeth

  • Ongelijkheid leidt tot geweld in Zuid-Afrika. Extreemrechts heeft enkel oog voor blanke slachtoffers

    Enorme armoede in townships. Ongelijkheid
    leidt tot meer geweld in Zuid-Afrika.
    Extreemrechts klaagt enkel het geweld tegen
    blanke boeren aan en heeft al helemaal geen antwoord
    op de onderliggende ongelijkheid.

    Donderdag 22 maart organiseert de extreemrechtse studentenvereniging NSV opnieuw haar jaarlijkse haatmars. Deze keer is Gent aan de beurt en werden de plaasmoorden als thema gekozen. Het thema is op zich niet belangrijk: het feit dat extreemrechts een haatmars wil houden, moet beantwoord worden. Maar ook de themakeuze is opmerkelijk. De NSV hoopt dat een verhoogde aandacht voor Zuid-Afrika binnen de alt-right beweging zijn doodbloedende betoging kan redden. Bovendien is het een thema waarop al jaren wordt ingezet door de neofascistische vrienden van Voorpost. Een relatief klein aantal moorden op blanke boeren wordt aangegrepen om het pro-apartheidsverleden nog eens van onder het stof te halen. Het is niet toevallig dat de NSV in 2014 zijn mars in Antwerpen afsloot door ‘Ons Vir Jou, Suid-Afrika’ aan te heffen.

    Door Kenzo (Gent)

    Plaasmoorden zijn moorden op blanke boeren in Zuid-Afrika. Het is een triest gegeven dat er plaasmoorden plaatsgrijpen. De NSV geeft echter geen reële verklaring voor die moorden en negeert achterliggende problemen die niet in hun politieke agenda passen. De boeren in kwestie zijn voormalig kolonisten van Zuid-Afrika. Hoewel ze maar 8 tot 9% van de bevolking uitmaken, bezitten ze 83% van de grond. De 70 plaasmoorden per jaar zijn een kleine fractie van de 18.000 moorden die het land jaarlijks telt. Bovendien vinden ze plaats in een context van gigantische ongelijkheid. Zuid-Afrika is één van de meest ongelijke landen ter wereld, ongeveer de helft van de bevolking moet rondkomen met minder dan 2 dollar per dag. De kloof tussen arm en rijk valt daarenboven nog steeds grotendeels samen met een raciale verdeling. Slechts 7% van de witte bevolking is werkloos, terwijl dat bij de zwarte bevolking 40% is. Heel wat mensen werken niet met een officiëel arbeidscontract, maar proberen te overleven als straatverkoper of zelfs waterflesvuller. Deze context is voor NSV niet belangrijk, noch de 17.930 andere moorden die ieder jaar gebeuren. Zij zijn enkel geïnteresseerd in het gebruiken van die 70 plaasmoorden om een racistische agenda naar voor te schuiven met termen als ‘anti-blank racisme’. De apartheid is 25 jaar geleden officieel verdwenen, maar in de praktijk is de ongelijkheid gebleven.

    De gigantische ongelijkheid in Zuid-Afrika is gebleven en versterkt door het neoliberale beleid van het Afrikaans Nationaal Congres (ANC) en haar partners van de ‘Communistische’ Partij (SACP) en vakbondsfederatie COSATU sinds het einde van de Apartheid voert. Deze drie organisaties waren de voornaamste strijdorganen in het gevecht tegen de Apartheid. Kort voor het einde van de Apartheid werden veel ANC-leden zoals Mandela uitgenodigd in de VS en in Europa. Daar werden de leden van het ANC overtuigd om hun sociaal programma te laten vallen voor een neoliberaal programma. Na het einde van de apartheid in 1991, in dezelfde periode van de val van de Sovjet-Unie, werd Mandela in 1994 verkozen tot de eerste zwarte president van Zuid-Afrika.

    Maar er veranderde bijna niets aan de sociale en economische situatie van de zwarte bevolking. De regeringen privatiseerden de nutsvoorzieningen, flexibiliseerden de arbeid en bouwden quasi geen sociale zekerheid uit. Miljoenen mensen wonen in townships in golfplaten huisjes, waar ze continue te maken krijgen met de dreiging onteigend te worden en enkel toegang hebben tot stromend water via prepaid kaarten. Typisch aan de neoliberale aanpak van ongelijkheid is het zetten van quota. Zo kwam de regering met Black Economic Empowerment op de proppen. Raden van bestuur in privé en overheid moeten een verplicht aantal zwarten hebben en men tracht uit de topfuncties zoveel mogelijk blanken te verwijderen. Maar de nieuw gevormde zwarte burgerij gebruikt nog steeds hetzelfde economische systeem als de witte burgerij voorheen: het kapitalisme. Er is bijna geen enkele maatregel om de toestand van de zwarte bevolking te verbeteren. De heersende klasse in Zuid-Afrika bestaat uit miljonairs en corrupte politici die niet de belangen van de Afrikaanse arbeidersklasse maar hun eigen winstbelangen verdedigen. Dit werd overduidelijk toen in Marikana mijnwerkers van de Lonmin (een Britse multinational) platinummijn staakten en de politie, onder orders van Lonmin-aandeelhouder en ANC-minister Ramaphosa, het vuur opende. 34 stakers verloren toen het leven. Verdient men het om te sterven omdat je als mijnwerker een hoger loon eist? Dit terwijl de winsten van de kapitalisten en regeringsleiders steeds groter worden. Hier zwijgt de NSV uiteraard over, extreemrechts is immers enkel geïnteresseerd in de blanke slachtoffers van geweld. Het toont ook aan welke kant de regering in Zuid-Afrika staat: niet die van de blanken of de zwarten, maar van die van de belangen van de grote bedrijven en hun winsten.

    Extreemrechts heeft geen oplossing voor de problemen in de Zuid-Afrikaanse staat. Liefst zou het terugkeren naar de apartheid met privileges die enkel voor de blanken gelden. Dat wordt al aangetoond door in een situatie van duizenden doden door geweld het protest te beperken tot “slegs vir blankes.”

    Er stelt zich een probleem van ongelijkheid, ook inzake de enorme grondrijkdom van Zuid-Afrika. Die rijkdom moet onder controle van de werkenden komen in plaats van de kapitalisten, grootgrondbezitters en hun corrupte politieke marionetten. Enkel dan kan er begonnen worden met het investeren in publieke projecten, zoals de watervoorzieningen in Kaapstad (deze stad dreigt zonder water te vallen door het neoliberale wanbeleid), de bouw van sociale woningen en sociale zekerheden. De enige manier om de enorme criminaliteit- en moordcijfers in Zuid-Afrika te doen dalen, is door de ongelijkheid in het land aan te pakken. Om dit te verwezenlijken heeft de arbeidersklasse nood aan eigen strijdorganisaties. Hierbij steunen we met onze zusterpartij, de Workers’ and Socialist Party, de broodnodige oproep van de nieuwe vakbondsfederatie SAFTU voor het oprichten van een nieuwe massale arbeiderspartij. De situatie in Zuid-Afrika zal alleen maar slechter en slechter worden als de arbeidersklasse niet opstaat tegen zijn onderdrukkers: de burgerij en de westerse kapitalisten!

    In onze strijd voor maatschappijverandering vormen haat en verdeeldheid een obstakel. Het ondermijnt de noodzakelijke eenheid van alle onderdrukten. Vandaar ook ons actief verzet tegen extreemrechts met onder meer een betoging tegen de haatmars van NSV op 22 maart. Met onze mars tegen racisme nemen we het op voor alle slachtoffers van kapitalisme en imperialisme. We komen op voor de miljoenen mensen die van honger sterven in een wereld waar vijf keer meer voedsel wordt geproduceerd dan nodig om iedereen te voeden. We komen op voor de burgerslachtoffers die in Afrin vallen als gevolg van de Turkse invasie in Noord-Syrië. We komen op voor de mensen die als slaaf in Libië leven nadat de EU lokale milities financierde om migranten tegen te houden. We komen op voor alle slachtoffers van het enorm ongelijke kapitalisme, niet slechts voor slachtoffers met een bepaalde huidskleur en economische machtspositie. Extreemrechts is hypocriet en wil vooral apartheid en racisme stimuleren. Tegenover die verdeeldheid plaatsen wij internationale solidariteit met werkenden, jongeren en onderdrukten.

  • Extreemrechtse studenten verdeeld over haatmars. Voor een sterke antifascistische betoging op 22 maart

    Foto: Jente

    Elk jaar organiseert de extreemrechtse NSV (Nationalistische Studentenvereniging) een haatmars door één van de Vlaamse studentensteden. Steeds nemen de Actief Linkse Studenten en Blokbuster het initiatief voor een tegenbetoging in solidariteit met de geviseerde bevolkingsgroepen. Even leek er dit jaar geen betoging te komen, maar nu heeft een deel van NSV toch beslist om op 22 maart in Gent op straat te komen. Ook nu willen we een veelvoud aan tegenbetogers mobiliseren.

    door Franz en Koerian (Gent)

    Er werden de afgelopen jaren miljarden bespaard op publieke voorzieningen, de werkdruk nam toe en de sociale zekerheid werd uitgehold. In 2017 moest een recordaantal van 157.510 mensen beroep doen op voedselbanken. In Gent wacht een gemiddelde kandidaat-huurder zes jaar op een sociale woning. Overal zijn er tekorten, wachtrijen, burn-outs, …

    Dit neoliberale afbraakbeleid heeft de sociale basis van de traditionele partijen uitgehold. Dit proces is sinds de grote recessie van tien jaar geleden nog versterkt. In een aantal landen leidde dat tot de opkomst van linksere partijen, maar ook rechtse populisten spelen hierop in. Ze doen dit door de verantwoordelijkheid niet bij de winsthonger van de superrijken te leggen, maar bij vluchtelingen, holebi’s, vrouwen, transgenders en andere minderheidsgroepen.

    Het waren vooral nieuwe rechtse populisten, zoals Trump en eerder ook Wilders in Nederland, die een steile opgang kenden. Oudere extreemrechtse partijen, zoals Vlaams Belang, Front National (Frankrijk) of FPÖ (Oostenrijk), probeerden zich met wisselend succes aan die nieuwe rechtse populisten aan te passen. Het Vlaams Belang botst daarbij op het bestaan van N-VA, een partij waarin het rechtse populisme een grote impact heeft.

    De druk op de bestaande extreemrechtse formaties betekent niet dat het gevaar van straatgeweld geweken is. Dat zagen we in de VS waar Alt-Right op basis van een groeiend zelfvertrouwen overging tot een betoging in Charlottesville in de zomer van 2017. Het leidde meteen tot dodelijk geweld en grote tegenmobilisaties, onder meer met 40.000 antifascistische betogers in Boston. Alt-Right moest binnen de 24 uur maar liefst 67 bijeenkomsten en acties annuleren. Massale mobilisaties tegen extreemrechts kunnen hun ruimte en vertrouwen tijdelijk breken.

    Mobilisatie tegen verdeeldheid

    De antifascistische campagne Blokbuster baseert zich op mobilisatie rond een programma voor sociale verandering. De afgelopen 25 jaar hebben we stelselmatig tegenbetogingen gehouden als de extreemrechtse studenten van NSV op straat kwamen. Er betoogden telkens een veelvoud van antifascisten waardoor de haatmars zich nooit kon normaliseren.

    Extreemrechts werd hierdoor afgeremd. De afgelopen jaren had NSV het erg moeilijk om nog mensen op de been te krijgen. Vorig jaar zakte hun aantal naar een dieptepunt: er waren maximaal 80 tot 90 betogers. Het leidde in hun kringen tot vragen of het nog de moeite was om een betoging te organiseren.

    De huidige generatie NSV’ers was niet enthousiast om dit jaar een betoging te organiseren en zich opnieuw te laten vernederen. Onder druk van de oudere generatie komt er echter toch een NSV-betoging in Gent op 22 maart. Het is belangrijk dat we onze campagnes van de afgelopen 25 jaar verderzetten en er door een sterke tegenbetoging voor zorgen dat dit mogelijk de allerlaatste NSV-betoging wordt. De zwakte van NSV mag geen reden zijn om geen sterke mobilisatie te organiseren. Als de zeepbel van rechtse populisten als Theo Francken en Bart De Wever uiteenspat, dreigen het Vlaams Belang en aanverwante groepen als NSV terug meer ruimte te hebben.

    De NSV is momenteel verzwakt, maar het is niet langer de enige kracht op het extreemrechtse terrein. De concurrentie is groot met een erg reactionaire rechtse koers bij het KVHV en de nieuwe groep ‘Schild en Vrienden’. Zij gingen over tot intimidatiecampagnes met stickers als ‘Liever dood dan rood’ of ‘Maak komaf met Comac.’ Er waren ook provocaties aan stakersposten bij de NMBS aan Gent-Sint-Pieters tijdens de staking voor openbare diensten op 10 oktober vorig jaar. Antifascistisch verzet blijft meer dan nodig!

    We moeten een alternatief bieden op het beleid van sociale tekorten, dat eigen is aan het kapitalisme. Mobilisaties vormen een uitstekende gelegenheid om de discussie daarover aan te gaan. We koppelen ons verzet tegen extreemrechts, racisme, seksisme en homofobie aan eisen die de voedingsbodem voor verdeeldheid bestrijden. We komen op voor massale investeringen in openbare diensten, pensioenen, voor een verkorting van de werkweek zonder loonverlies en met evenredige aanwervingen, …

    In de strijd voor deze eisen blijkt dat onze belangen lijnrecht tegenover die van de superrijken en hun politieke vertegenwoordigers staan. De besparingen waren niet bedoeld als tijdelijke maatregel om de crisis op te lossen, maar om een versnelling hoger te schakelen in de aanvallen op de werkenden en jongeren om de winsten van de superrijken nog sneller te laten stijgen. Verzet tegen extreemrechts kan niet los gezien worden van de strijd tegen een kapitalistisch systeem dat enkel opereert in naam van de winst, en daartoe verdeeldheid stimuleert. Enkel solidariteit op basis van een socialistisch programma kan breken met elke vorm van verdeeldheid.

    Mobiliseer met ons mee naar de betoging tegen de haatmars van NSV op 22 maart in Gent!

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping