Een protestbeweging in de provincie Dane County in Wisconsin dwong de onmiddellijke bescherming van abortusrechten af. Deze maatregel gaat in tegen het 173 jaar oude abortusverbod in de deelstaat en de door de Republikeinen gedomineerde regering van de staat. De maatregel werd op 22 september met 29 voorstemmen, 5 tegenstemmen en één onthouding aangenomen. Dit is het resultaat van een campagne die mee opgezet werd door Socialist Alternative.

Door Socialist Alternative in Madison

Deze overwinning kwam er na maanden van campagne voeren. Dit gebeurde onder meer door Dane County Supervisor Heido Wegleitner en het voorstel was geïnspireerd op wat Socialist Alternative in Seattle afdwong. De maatregel biedt bescherming aan al wie in Dane County een abortus wil laten uitvoeren en het voorkomt dat de politie van het gebied mag samenwerken met de staat Wisconsin om het verbod te handhaven. Indien de politie dit wel doet, dreigt het regionale bestuur met het intrekken van alle lokale financiering van de betrokken politie of gemeente.

Strijd loont

Toen de dreiging van de intrekking van Roe v. Wade door het Hooggerechtshof bekend raakte, verklaarden de Democraten en de liberale feministische organisaties dat we moesten wachten tot de verkiezingen van november om te reageren. We namen daar echter geen genoegen mee. Socialistische feministische activisten in Madison organiseerden walk-outs, sit-ins en protestacties met duizenden aanwezigen. Dat was de basis voor deze overwinning. Toen het ontwerp van de uitspraak van het Hooggerechtshof uitlekte in mei, organiseerde Socialist Alternative in Madison een betoging met 3000 aanwezigen.

Daar bouwden we op verder met verschillende actiebijeenkomsten, waar werkenden en jongeren die zich wilden engageren de volgende stappen bespraken om een sterkere beweging op te bouwen. Vanuit deze bijeenkomsten hielpen we bij het organiseren van walkouts op vijf middelbare scholen, waar de scholieren al op zoek waren naar manieren om hun strijd voor abortusrechten op te voeren.

Terwijl wij ons in Madison organiseerden, voerde Socialist Alternative in Seattle een vergelijkbare strijd voor maatregelen die mensen die een abortus willen, zou beschermen, zowel degenen die in de stad wonen als degenen die uit staten komen waar een verbod geldt. Het voorstel voor een dergelijke maatregel werd ingediend door Socialist Alternative-lid en raadslid Kshama Sawant. We mobiliseerden mensen voor bijeenkomsten en raadsvergaderingen om de druk hoog te houden, en met deze strategie wonnen we! Dit was een grote inspiratie voor abortusactivisten in Madison en we wisten dat we hier hetzelfde zouden kunnen doen, ondanks het verbod van de staat, als we dezelfde methode zouden toepassen.

Om te winnen in een staat met een verbod, wisten we dat we voortdurend druk moesten uitoefenen. In juni organiseerden we samen met verschillende groepen een groot protest, dat 3500 mensen trok. We bouwden voort op het momentum van dit protest en de daaropvolgende actiebijeenkomsten om een sit-in te organiseren bij het kantoor van senator Ron Johnson. Vervolgens gebruikten we deze actie om een handtekeningencampagne op te zetten, waarbij 2.000 mensen tekenden voor het voorstel van bescherming van mensen die abortus willen. We deden dit met stands in de hele stad. De petitie werd ook unaniem gesteund door de South Central Federation of Labor. In augustus en september mobiliseerden we tientallen mensen naar vergaderingen van het provinciebestuur om een openbare getuigenis af te leggen en zo druk te blijven uitoefenen tot het voorstel werd aangenomen.

Door strategisch na te denken over onze volgende acties, en ze te koppelen aan het doel om de Democraten te dwingen om te handelen in plaats van te wachten tot zij het voortouw nemen, vermeden we het probleem van ‘protestmoeheid’. Protesten alleen zijn niet genoeg, maar ze kunnen helpen een momentum te creëren, dat vervolgens moet worden georganiseerd achter een gemeenschappelijk programma en een strategie om te winnen.

Democraten laten het terrein over aan de Republikeinen

De aanpak van de activisten in Madison staat in schril contrast met de aanpak van de Democraten, die ondanks hun totale passiviteit ongetwijfeld met de eer van deze overwinning willen gaan lopen.

Na de intrekking van Roe v. Wade door het Hooggerechtshof reageerden de lokale Democraten door de verantwoordelijkheid af te schuiven op de door rechts gedomineerde staatsregering. Toen gouverneur Tony Evers opriep tot een speciale wetgevende sessie om het abortusverbod van 1849 ongedaan te maken, sloten de Republikeinen de sessie onmiddellijk. Als de Democraten echt het recht op abortus in Wisconsin wilden winnen, had dit beantwoord moeten worden met oproepen tot massale protesten totdat de zitting zou heropenen. In plaats daarvan ging Evers naar huis en vroeg om een juridisch advies om zijn opties af te wegen, waardoor de beslissing weer in handen kwam van rechtse rechtbanken.

Terwijl ze opkwamen voor deze wetgeving, weigerden de Democraten te doen wat nodig. We hebben directe controle nodig op de kantoren van de sheriff en de officier van justitie – waarbij elke mogelijkheid om het abortusverbod af te dwingen wordt verboden – maar de Democraten weigerden deze eis met oppervlakkige excuses over de jurisdictie van de provincie.

Zelfs zonder directe controles maakten de Democraten in het bestuur zich druk over het “recht” van de Sheriff en de officier van justitie om het abortusverbod te handhaven, in plaats van zich te concentreren op het verslaan van de draconische en levensgevaarlijke wet. Verschillende toezichthouders probeerden de wetgeving op een zijspoor te zetten, terwijl ze beweerden tegen het verbod te zijn. Dit komt niet als een verrassing, aangezien zij consequent de kant van de politie hebben gekozen tegen bewegingen als de onze – vooral in reactie op de opstand van George Floyd, waarbij Democraten als Ron Johnsons Democratische tegenstander Mandela Barnes opriepen tot meer geld voor de politie. We hebben een partij nodig die daadwerkelijk de werkende mensen vertegenwoordigt, en we moeten onze bewegingen onafhankelijk van de Democraten opbouwen.

We kunnen hier niet stoppen, we hebben een socialistische feministische strategie nodig…

Zelfs met vrijplaatswetgeving wordt het recht op abortus bedreigd door een steeds meer rabiate Republikeinse partij. In Wisconsin probeert de uiterst rechtse kandidaat voor het gouverneurschap, Tim Michels, het abortusverbod te beschermen door betaald ouderschapsverlof te beloven – een eis die enorm populair is en waarvoor de Democraten geweigerd hebben te vechten. Dit zet de deur wijd open voor rechts om zich op cynische wijze voor te doen als de partij van de werkende ouders.

Na de overwinning in Seattle wisten we dat we onmiddellijke bescherming in Dane County konden winnen als we een op strijd gebaseerde aanpak zouden gebruiken. Deze overwinning in Wisconsin laat zien dat werkende en jonge mensen kunnen vechten voor onmiddellijke bescherming in staten met een abortusverbod.

Als activisten in andere staten in het land een soortgelijke militante aanpak zouden hanteren, zouden we een veel bredere massabeweging kunnen organiseren, onafhankelijk van de Democraten, om nog meer bescherming te krijgen. Socialist Alternative blijft zich organiseren voor abortusrechten en de rechten van alle werkende mensen in het hele land, doe met ons mee in deze strijd!

De rechterzijde hoopte dat de intrekking van Roe v Wade ervoor ging zorgen dat de deelstaten in de VS uiteindelijk een bijna totaal verbod zouden doorvoeren. Een stemming onder de bevolking van Kansas doorkruist dit perspectief: een grote meerderheid stemde voor het recht op abortus.

Door Keely Mullen (Socialist Alternative, ISA in de VS)

De opkomst was bijzonder hoog en een overweldigende meerderheid verwierp het voorstel om abortusrechten uit de grondwet van de staat Kansas te schrappen. De maatregel werd voorgesteld in een verkiezing die doorgaans een lage opkomst kent. Het resultaat is daarom des te opmerkelijker.

De voorstanders van het behoud van het recht op abortus lagen 18% voor op de tegenstanders ervan. Dit was nochtans in een staat waar Trump in 2020 ongeveer 15% voor lag. Het toont dat werkende mensen in de VS niet opgezet zijn met de aanvallen op de toegang tot veilige en legale abortussen, ook niet in wat als ‘Trump-land’ kan beschouwd worden. De rechterzijde zit met een probleem naarmate duidelijk wordt dat het onvoldoende mensen kan overtuigen van de aanvallen op het recht op abortus.

Een deel van de Republikeinse Partij, die weet dat ze de mensen uit de arbeidersklasse niets te bieden heeft om de torenhoge prijzen en chronisch lage lonen te overwinnen, heeft zijn hoop gevestigd op kwesties als ‘cultuuroorlog’ als een manier om verkiezingen te winnen. De stemming in Kansas toont dat dit geen eenvoudige strategie is. Sommige prominente Republikeinse figuren waarschuwen al dat deze aanvallen averechts kunnen werken, maar vele anderen zien geen andere uitweg en gaan nog een stap verder.

Hoewel er dit najaar in verschillende andere staten referenda over abortus volgen, met name in Kentucky en Michigan, wordt de kwestie van abortusrechten in veel staten niet rechtstreeks aan de kiezers voorgelegd. De meeste Republikeinse wetgevende lichamen geven er de voorkeur aan om een verbod in te voeren zonder enige inspraak. Los van de manoeuvres en mechanismen om de aanvallen door te voeren in andere staten, geeft het resultaat in Kansas vertrouwen aan activisten voor abortusrechten in alle staten. De verboden en beperkingen zijn geen uitgemaakte zaak.

Er is nood aan een offensieve beweging in alle staten van de VS om het de reactionaire rechterzijde zo moeilijk mogelijk te maken. In verschillende staten, zoals Michigan en Californië, zullen werkenden alles op alles moeten zetten om de referenda voor abortusrechten in november te winnen. In staten waar verboden opgelegd worden, is er nood aan bewegingen die zo veel mogelijk mobiliseren. Dat was de tactiek waarmee Roe v Wade in de eerste plaats werd afgedwongen.

Er is dus nood aan massaal protest, walkouts, sit-ins en zelfs stakingen om de rechterzijde te stoppen. Om dit nationaal te coördineren is er nood aan nieuwe massale vrouwenrechtenorganisaties met democratische structuren waarin de activisten zelf kunnen discussiëren en beslissen over de strategie voor onze beweging.

Om het soort verzet op te bouwen dat nodig is om de rechtse aanvallen op vrouwenrechten en LGBTQIA+ rechten te stoppen, kunnen we niet rekenen op de partijen van het establishment. De Democraten hebben er belang bij om onze bewegingen te stoppen. De Democraten en de liberale ngo’s zullen de strijd niet in onze plaats voeren. Om overwinningen te boeken, moeten we het zelf doen.

De dreiging van rechts verdwijnt uiteraard niet na dit referendum. Maar de overwinning in Kansas toont hoe onpopulair hun aanvallen zijn onder brede lagen van de bevolking. Het komt er nu op aan om de woede te organiseren in massaprotest.